Przymiotniki bello (piękny, ładny) i buono (dobry) zmieniają swoją formę w zależności od tego czy występują w zdaniu przed rzeczownikiem czy po nim.

Przymiotnik bello stojący przed rzeczownikiem zachowuje się jak rodzajnik
określony (il, lo, l’, la, le, i, gli, le), czyli że jego forma zależy od pierwszej
litery wyrazu, który po nim następuje.

il - bel
– un bel ragazzo (ładny chłopak), ale: un ragazzo bello
lo - bello
– un bello zaino (ładny plecak), uno zaino bello
l’ - bell’
– un bell’albergo (piękny hotel), ale: un albergo bello
la - bella
– una bella ragazza (piękna dziewczyna), una ragazza bella
l’ - bell’
– una bell’isola (piękna wyspa), ale: un’isola bella
i - bei
– (dei) bei ragazzi (ładni chłopcy), ale: (dei) ragazzi belli
gli - begli
– (dei) begli zaini (ładne plecaki), ale: (degli) zaini belli
le - belle
– (delle) belle ragazze (piękne dziewczyny), (delle) ragazze belle

Przymiotnik buono stojący przed rzeczownikiem zachowuje się jak rodzajnik
nieokreślony (un, uno, una, un’, dei, degli, delle), to znaczy że jego forma
zależy od pierwszej litery wyrazu, który po nim następuje.

un - buon
– un buon ragazzo (dobry chłopak), ale: un ragazzo buono
un - buon
– un buon amico (dobry przyjaciel), ale: un amico buono
uno - buono
– un buon studente (dobry student), ale: uno studente buono
una - buona
– una buona ragazza (dobra dziewczyna), una ragazza buona
un’ - buon’ lub: buona
– una buon’amica lub una buona amica (dobra przyjaciółka), ale: un’amica buona
dei - buoni
– dei buoni ragazzi (dobrzy chłopcy), dei ragazzi buoni
degli - buoni
– dei buoni amici (dobrzy przyjaciele), degli amici buoni
degli - buoni
– dei buoni studenti (dobrzy studenci), degli studenti buoni
delle - buone
– delle buone ragazze (dobre dziewczyny), delle ragazze buone

Materiał powstał na podstawie: Włoski. Gramatyka w pigułce